มีคนถามว่า ความสุขคืออะไร แล้วมีคนผู้หนึ่งก็ตอบไว้อย่างน่าสนใจว่า ความสุขที่แท้จริงไม่มีหรอกบนโลกนี้ มีแต่ความทุกข์ที่ได้บำบัดลงในแต่ละครั้งเท่านั้น จึงเรียกว่าความสุข ยกตัวอย่าง เช่น ถ้าคุณอยากได้ของสักอย่าง เมื่อได้มันมาแล้ว มันก็คือความสุขอย่างหนึ่ง เพราะความอยากได้ในตอนแรกก็คือความทุกข์ ในขณะที่เมื่อได้ของมา ความทุกข์ก็ถูกบำบัดให้หายไปเกิดเป็นความสุขสมหวังจากสิ่งที่อยากได้ในตอนแรก คนเราทุกคนย่อมมีความต้องการอยู่ในตัวเองเสมอ มักอยากทำบางสิ่งบางอย่างให้เป็นไปตามความต้องการของตนเอง

บางคนก็อยากให้คนรอบข้างเป็นไปในทิศทางความต้องการของเราด้วย แต่ในหลักความเป็นจริงอีกข้อหนึ่งบนโลกนี้คือ เราไม่มีทางสามารถจัดการให้ทุกคน ทุกสิ่ง ทุกอย่างให้เป็นไปตามใจอยากของเราได้ทุกเรื่อง เนื่องจากธรรมชาติย่อมมีความเห็นต่างอยู่ทุกที่อยู่แล้ว ดังนั้น ถ้าเราจะอยากอยู่อย่างมีความสุข ก็จะต้องเข้าใจและยอมรับให้ได้ ถึงจะสามารถอยู่รอดได้ อย่าอยู่อย่างอยาก แต่จงอยู่อย่างเข้าใจ ความสุขจึงอยู่ที่การยอมรับในสิ่งที่มีและเป็นอยู่

คนเรามักต้องการความเปลี่ยนแปลงให้กับชีวิตเสมอ ไม่มีใคร อยากใช้รถคันเดิม โทรศัพท์เครื่องเดิม ทำงานที่เดิมไปตลอด และความต้องการของการเปลี่ยนแปลงนี่แหล่ะ เป็นสาเหตุของการเกิดความทุกข์ได้ แต่ก็เป็นทุกข์ในขั้นแรกเพื่อจะได้นำไปสู่ความสุขในขั้นต่อๆไป มนุษย์ทุกคนจึงดิ้นรนชีวิตของตัวเองเพื่อความสุขของการเปลี่ยนแปลงกันทั้งนั้น แต่บางคนก็สำเร็จบ้าง บางคนก็ยังไปไม่ถึงปลายทางบ้าง แต่อย่างน้อยก็ทำให้ได้เห็นว่าคนเราต้องได้รับความทุกข์ก่อนถึงจะได้เข้าใจว่าความสุขเป็นอย่างไรกันแน่ ฉะนั้นคนที่ไม่มีความทุกข์เลยในชีวิตก็จะไม่มีทางรู้จักคุณค่าที่แท้จริงของความสุข