บางครั้งบางสิ่งบางอย่างที่เราพูดอาจจะเป็นการสร้างมิตรหรือศัตรูให้กับตัวเราเองโดยไม่รู้ตัว คุณเคยสังเกตไหมว่าทำไมบางคนถึงมีแต่คนไม่ชอบหน้าหรือมักนินทาลับหลังเสมอ ในขณะที่บางคนกลับมีแต่คนรักใคร่คอยช่วยเหลือสนับสนุน นั่นเป็นเพราะต้องมีอะไรบางอย่างในตัวบุคคลเหล่านี้ที่สามารถทำให้คนรอบข้างอยากจะเป็นมิตรหรือศัตรู แต่เชื่องอย่างหนึ่งเถอะว่าสิ่งที่ทำให้คนชอบหรือไม่ชอบหน้าก็คือการพูดคุยนั่นเอง
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ถ้าอยากได้ศัตรูให้พูดถึงแต่ความสำเร็จของตัวเองให้ผู้อื่นฟังเยอะๆ เล่าแต่เรื่องของตัวเองโอ้อวดแต่สิ่งที่ตัวเองทำ แต่ถ้าอยากได้มิตรให้พูดถึงแต่สิ่งที่ดีของคนอื่นด้วยความจริงใจ ถามเรื่องราวแห่งความสำเร็จที่ผู้อื่นได้มา ทำไมการพูดแต่เรื่องของตัวเองถึงได้นำมาซึ่งศัตรูน่ะหรือ? นั่นเป็นเพราะคนส่วนใหญ่ไม่มีใครอยากฟังเรื่องราวโอ้อวดของคนอื่นหรอก หากแต่ในทางกลับกัน อยากจะได้รับการยกย่องจากผู้อื่น ถ้ามองให้ลึกลงไปใครๆก็อยากจะพูดถึงแต่เรื่องของตนเอง แต่ถ้าพูดแต่เรื่องของตัวเองตลอดเวลาก็ไม่มีใครอยากจะฟัง
ดังนั้นถ้าคุณอยากจะเป็นผู้ที่มีแต่มิตร คนรักใคร่ คุณจะต้องมองให้เห็นถึงสัจธรรมในข้อนี้ที่ว่า ทุกคนอยากได้รับความสนใจจากผู้อื่น คุณก็จะต้องเริ่มที่สนใจคนอื่นก่อน สนใจด้วยความใส่ใจ พูดด้วยคำถามที่สนใจชื่นชมในตัวของผู้ที่เราสนทนาด้วย จะทำให้คู่สนทนา ปิติยินดี และรู้สึกสบายใจที่จะคุยกับคุณ เมื่อพวกเขาเหล่านั้นสบายใจในการพูดคุยก็อยากจะคุยกับคุณทุกครั้งไป เพราะพวกเขารู้สึกว่าคุณคุยสนุก รู้สึกดีที่อยากจะคุยด้วย จนนำไปสู่ความไว้เนื้อเชื่อใจและเกิดเป็นมิตรได้